Project in de kijker: PORTA 1070
Het verhaal van OSK-AR Architecten begint in 1987 onder de naam Leuwers-Maes-Michiels. In 1996 wordt het bureau omgedoopt naar L3M en in 2015 gaat het verder onder de naam OSK-AR Architecten. Vandaag de dag is OSK-AR architecten een samenwerking tussen architecten en ingenieur-architecten, waarbij jong dynamisme en jarenlange ervaring hand in hand gaan.
De architecturale beleving van de gebouwen en omgevingen die het bureau ontwerpt, gaat verder dan de klassieke connotaties van vorm en functie. De maatschappelijke relevantie is even belangrijk, niet alleen gericht naar onze huidige samenlevingsvormen, maar inclusief toekomstgerichte duurzaamheid.
Concept en invulling stimuleren onderwijsconcept
Het project betreft de school PORTA 1070 voor kinderen van tien tot veertien jaar. Door het samenbrengen van de derde graad van het lager onderwijs en de eerste graad van het secundair onderwijs wil de school de breuklijn tussen lager en secundair onderwijs wegwerken.
De jongeren krijgen een programma aangeboden en worden gegroepeerd op basis van interesses, talenten, vaardigheden, leeftijd, enzovoort. “Een klassiek gebouw met klaslokalen werkt niet bevorderend voor dit pedagogisch concept”, stelt Nicolas Raemaekers van OSK-AR architecten.
Na uitgebreide studiereizen en talrijke overlegmomenten ontstond een ruimtelijk concept en invulling ter stimulatie van het onderwijsconcept. De open ruimten worden gezoneerd door tussenwanden, kasten en ander meubilair die zowel grote groepsactiviteit, kleine groepsactiviteit als individueel werken mogelijk maken.
Stimulatie en bevordering van de zelfontplooiing van het kind vinden plaats in een gebouw met veel daglicht, aandacht voor bewegingsruimten en een duidelijke relatie met de omgeving. Aansluitend volgt in dit project een bovenbouw voor vijftien- tot achttienjarigen, waarin de filosofie van de ruimtelijkheid van de Tienerschool zoveel mogelijk wordt doorgetrokken.
Reconversie en nieuwbouw
Enerzijds bestaat het project uit een reconversie van het voormalige kerkgebouw. Anderzijds moest de oude pastorijwoning plaats ruimen voor een grote nieuwbouw. De inplanting van de nieuwbouw vindt plaats in een U-vorm rond het kerkgebouw.
In het midden ontstaat zo een intieme buitenruimte die maximaal in relatie staat met de binnenruimten. Achteraan de nieuwbouw wordt het gebouw omhooggehaald, om zo extra buitenruimte te creëren in de vorm van een overdekte buitenruimte. Daardoor komt de gehele site ook beter in relatie te staan met het publieke park dat achteraan het terrein gelegen is.
“De uitdaging bestond uit het onderbrengen van een schoolfunctie in het voormalige kerkgebouw. De ruimte voor de nieuwbouw en de buitenruimte was zeer beperkt. Daarnaast kent het terrein ook een sterke helling. Tussen de straat aan de voorgevel en het openbaar park aan de achterzijde van de site was er sprake van een verschil van twee verdiepingen”, aldus Nicolas Raemaekers.
Witte handvorm steen
Er werd voor het gebouw gebruik gemaakt van de witte handvorm steen blanco van Nelissen, in een combinatieverband Vlaams/strekken. Bijkomend worden door gebruik te maken van de iets strengere en bruinkleurige steen jeker wasserstrich kruisjes op de gevel visueel zichtbaar.
“De kruisjes vormen een knipoog naar het verleden en wil de nieuwbouw op een hedendaagse manier symbolisch verbinden met het voormalige kerkgebouw. De bruine kleur van de kruisjes op de gevel komt van de bruine bestaande kleur van de voormalige kerk”, zegt Nicolas Raemaekers.
